Over mij – Jacqueline
altijd nieuwsgierig naar waarom we reageren zoals we reageren.

Al van jongs af aan stel ik mijzelf vragen:
Waarom doet iemand wat hij doet? Wat gebeurt er in ons hoofd? Waarom raakt de één gestrest van een deadline, terwijl de ander er energie van krijgt?

Deze vragen hebben me nooit losgelaten. Ik wilde begrijpen. Begrijpen is een prachtige kwaliteit van ons hoofd — het helpt ons woorden geven aan wat we ervaren. Maar ik ontdekte ook: begrijpen alleen is niet genoeg. Problemen los je niet alleen met je hoofd op. Je moet ook voelen. Ervaren. In je lijf zakken.

Hoofd, hart en lichaam

De samenwerking tussen brein, lichaam en hart fascineert me. Het één kan niet zonder het ander. Daarom ben ik gaan leren, voelen, onderzoeken. De afgelopen 30 jaar volgde ik talloze opleidingen, cursussen en workshops op het gebied van coaching, lichaamswerk, voeding en leren. Alles hangt met elkaar samen — en ik deel mijn inzichten graag met anderen.

Uiteindelijk kwam ik in 2021, terecht bij (neuro-sensitieve) mindfulness. Een manier om jezelf écht te leren kennen. Om te begrijpen waarom je reageert zoals je doet, en hoe je daar met mildheid en bewustzijn mee om kunt gaan. Ik volgde mijn opleiding bij Open Bewustzijn — een plek waar ik me nog steeds thuis voel.

Wat mindfulness mij bracht

Mindfulness leerde me dat alles er mag zijn. Ook mijn imperfecties en onzekerheden. We hoeven niets vast te houden, los te laten of weg te duwen. Als gevoelens en gedachten er gewoon mogen zijn, ontstaat er ruimte. Ruimte om te kijken naar wat er óók is.

Naast mijn angst voor afwijzing is er ook moed om door te gaan, naast mijn pijn van verlies, is er ook kracht om verder te leven, naast onveilig en bedreigd voelen, is er ook een plek van veiligheid waar ik me weer sterk kan voelen.

Naast angst is er moed.
Naast pijn is er kracht.
Naast onveiligheid is er veiligheid in mijzelf.

Door niet te vechten tegen wat ik voel, maar het er te laten zijn, ervaar ik meer rust, vrijheid en zelfcompassie. Niet altijd makkelijk — maar wel helend.

Wetenschap en zachtheid

Mijn nieuwsgierige hoofd vond rust in de theorie. De polyvagaaltheorie gaf me taal en inzichten voor wat ik voelde en deed. Deze theorie over het autonome zenuwstelsel liet me zien dat onze stressreacties automatisch zijn — we zijn er niet schuldig aan. Maar we hébben wél invloed op wat we daarna doen.

Mindfulness-oefeningen hielpen me en helpen me nog steeds, om mijn lichaam beter te voelen. Uit mijn hoofd en meer in het lichaam aanwezig zijn. Ik leerde mijn emoties reguleren via mijn zenuwstelsel. Wat me vroeger uit balans bracht, kan ik nu beter dragen. Want nog steeds raak ook ik uit balans, iets wat ik nu helemaal kan aanvaarden, het hoort bij het leven. Ik voel dan mijn angst of andere emotie, onderzoek dit met vriendelijke nieuwsgierigheid, en vind veiligheid in mezelf. Soms voelt dat bijna magisch.

Samen groeien

Wat ik het mooiste vind? Dat ik mag blijven groeien, mede doordat ik anderen begeleid in hún proces. Ik hou ervan. En ik gun het jou ook.

Dankbaarheid

Tot slot: ik ben dankbaar. Voor het leven, met alles wat erbij hoort. Voor de mooie én moeilijke momenten. Voor de mensen die ik mag begeleiden. Dankbaarheid is voor mij een anker — een manier om het leven volledig te omarmen.